"Human Design, 4 Types 9 Centra"

In 2012 maakte ik een rondreis door Australië. Al van kinds af aan wilde ik naar dat verre warme land. Vooral vanwege de inspirerende kunst die de Aboriginals maakten, en vanwege hun bijzondere beleving van de wereld en de natuur.

Rode stippen: plaatsen waar ik ben geweest. Oranje lijnen: wegen waarover ik gereden heb. Stippellijnen: genomen vliegtuigroutes. Nederland op ware grootte ernaast..

Hoewel ik het doodeng vond besloot ik om dit avontuur alleen aan te gaan. Ik had meer voorbeelden van mensen om mij heen die dit gedaan hadden. Dan moest ik dat toch ook kunnen! Mijn lieve partner liet mij gaan, en ik maakte de reis van mijn leven.

Ondergelopen mangrove wouden en helderblauwe zeeën vol leven.

Ik had genoeg geld gespaard om 3 maanden mee te kunnen overbruggen, en ben in die tijd van west naar zuid naar noord naar oost gereisd. Een enkele keer in groepsverband, een keer met een paar medereizigers, maar meestal alleen. En altijd kwam ik weer mooie mensen tegen op mijn pad die mij verder hielpen.

Rijden door het hele land, en ondertussen heel veel moois beleven.

Het gaf mij veel vertrouwen te merken dat er voor mij gezorgd werd. Ik genoot met volle teugen, maar liep tegelijkertijd rond met een brandende vraag omtrent een emotionele kwestie binnen mijn relatie. Het zou pas aan het eind van mijn reis zijn dat ik hier een antwoord op vond. Of beter gezegd, een manier van omgaan hiermee.

Emoties…

Een lieve vrouw vertelde mij over het Human Design systeem. Hoe dat je kan helpen bij het nemen van beslissingen door te kijken hoe jij in elkaar steekt. Ik stond er voor open, en leerde op wat voor manier emoties bij mij een rol spelen. Ik moest geduld hebben, afstand nemen, voelen voelen voelen, totdat er een antwoord boven bleef drijven. En dat is wat ik zou doen.

In Sydney stuitte ik op een toversteen… Human Design!

Deze kennis hielp mij om rustig te blijven. Wat een geschenk! Hier wilde ik meer over weten en er brak een fase aan van workshops, cursussen en nieuwe ontmoetingen, beginnend met mijn ontmoeting met Surrenda Kuut. We voelden ons door elkaar geïnspireerd, en onze creativiteit kreeg vleugels.

Samen schilderden we een doek voor Surrenda haar coachings praktijk.

We besloten samen een boek te gaan maken over Human Design. Dit keer niet een theoretisch boek, maar een creatief boek. We wilden een toegankelijke manier creëren om meer vanuit gevoelsniveau dit systeem te kunnen benaderen. De theoretische kennis te vertalen naar poëtische woorden en beelden.

Uithangbord, geschilderd voor Surrenda. Veel theorie in alle details…

10 jaar later zou het boek pas klaar zijn, maar wat zijn we er blij mee! Het doet precies wat het moet doen. Er zijn mensen die zeggen dat dit boek alles is wat je nodig hebt, juist omdat het zo toegankelijk is, en tegelijkertijd zoveel verdieping geeft. Geschikt voor beginners en gevorderden!

Boekpresentatie bij House of Bien en podcast door Barbara LeNoble, schrijfster van het Human Design boek ‘Grote Mensen Doen Alsof’ én adviseur in de laatste fase van ons boek.

Een analist ben ik niet geworden, daarvoor ben ik te creatief. Mijn focus ligt op tekenen en schilderen. Maar Human Design blijft mij mateloos boeien en inspireren, en als je wilt kan ik je er veel over vertellen.

Surrenda’s gedicht voor mij, ter gelegenheid van mijn expositie over 4 groentes. Een grappige vertaling van mijn Human Design aspecten.

Mocht je graag een persoonlijk consult willen, dan kan ik je Surrenda Kuut van harte aanbevelen. Met haar jarenlange ervaring kan zij jou op een liefdevolle manier vertellen wat zij leest in jouw kaart, en opheldering geven over onduidelijke aspecten van wie jij bent.

In ons boek brengen wij onze creativiteit met de theorie in verbinding. Dit maakt die wonderlijke wereld zoveel tastbaarder. Koop het boekje en ervaar dit zelf! Je zult je er vast veel in herkennen!

Bodygraph - Gedicht - Tekening - Tekst, het hele boekje door.

Muurschildering Poortersplein Groningen (2024)

Hallo!

Op deze pagina kun je alles lezen over de muurschildering aan het Poortersplein in Groningen 😊

Wat zie je?

Allemaal stukjes geschiedenis uit de directe omgeving. Onderaan zie je het realistisch geschilderde Poortershuisje. Daarachter zie je gestileerde bloemen en de plattegrond van een oude stadstuin: de Tuin van Hommes.


Hoe is deze muurschildering tot stand gekomen en wie heeft het gemaakt?

De bewoner van dit huis, fotograaf Eddy Taatgen, heeft het laten maken van een muurschildering aangevraagd bij woningbouwvereniging Nijestee. Dit ter vervanging van de verwijderde klimop. De muur was ineens kaal, en het steegje kon wel wat vrolijkheid gebruiken. Nijestee stemde in, en via via kwamen ze bij beeldend kunstenaar Rachel van Balen terecht. Vanuit de eerste kennismaking ontstond het volgende ontwerp:

Rachel’s ontwerp, hier nog met rode buurtkatten.

Toelichting op het Ontwerp:

Het Poortershuisje stond vroeger aan het Damsterdiep, ter hoogte van de Oostersingel. Daarnaast stond de Steentilpoort, vandaar de naam. Schippers moesten hier in- en uitvoerrechten betalen. Na zo’n 3 eeuw daar gestaan te hebben raakte het in verval. In WOII raakte het zo erg beschadigd dat het moest worden afgebroken. Dit tot spijt van veel liefhebbers van dit huisje. Het Poortersplein dankt sinds 1984 haar naam aan dit huisje, en is door de bewoners zelf gekozen.

Foto’s uit het boekje ‘Groningen in Vuur en Puin’

 

De Tuin van Hommes, een thee- en koffiehandelaar, was ooit één van de grootste tuinen van Groningen. Halverwege de 19e eeuw werd het ontworpen door Lambertus Vlaskamp, een tuinarchitect die door gebrek aan succes aan lager wal geraakte en in Veenhuizen aan cholera overleed. Zijn zoon Gerrit Vlaskamp werd heel succesvol, en heeft bijvoorbeeld het Park Groenesteijn in Helpman ontworpen.

Herken je het tuinontwerp in de muurschildering?

Er is nog maar een klein stukje van de tuin over. Door de komst van het Groninger Transportbedrijf en woningen aan het Poortersplein moest een groot deel van de tuin opgeofferd worden. Ook het bijbehorende huis aan Nieuweweg 12 staat er niet meer. De stinzenplanten die in de tuin groeiden komen op deze muur echter weer tot leven.

Een deel van de Hommestuin hoorde later bij het Doorgangshuis voor ‘gevallen meisjes’.



Werkproces:

De muur moest ‘damp-open’ blijven, en dus moet er gewerkt worden met een ‘damp-open’ muurverf, in dit geval van Trimetal. Hiermee kan Rachel de kleuren mengen die zij nodig heeft. Nadat alle klimopresten verwijderd zijn wordt de muur met behulp van een hoogwerker in een grondlaag gezet. Daarna kan het echte schilderwerk beginnen!

Om de schets goed over te kunnen brengen heeft Rachel een trucje bedacht: de kleine steentjes als referentie gebruiken!

foto rechts: Eddy Taatgen

Na het aanbrengen van de schets zijn de kleuren aan de beurt. Van boven naar beneden, zodat de dure hoogwerker zo snel mogelijk weer naar huis kan. Met rollers, kwasten en sponzen. Kleurvlakken, details, licht en schaduw, en zwarte omlijningen zodat de bloemen goed naar voren komen.

foto’s: Eddy Taatgen

Na een week met lange dagen is de bovenkant klaar. RTV Noord komt langs om een kijkje te nemen. Het wordt een leuk item voor hun uitzending van Expeditie Grunnen. Ze beloven terug te komen als de muurschildering helemaal klaar is!

Na het afronden van de bovenkant volgt de onderkant, met het Poortershuisje. Een heel ander soort karwei!

Van kale plek tot steentje voor steentje ingevuld..

foto’s: Eddy Taatgen

En dan na 3 weken schilderen, of eigenlijk 4 omdat er telkens regen tussendoor kwam, is de muur eindelijk klaar! En dus het moment voor RTV Noord om weer terug te komen 😃

En ook OOG TV wil graag een reportage maken. Hoe leuk is dat!

De rode katten uit het ontwerp hebben plaats gemaakt voor abstracte kleurvlakken. De kleuren refereren naar de bloemen boven het Poortershuisje.

Bedankt voor het lezen en bekijken!

Lijkt het je wel wat als Rachel bij jou/jullie een muurschildering komt maken? Neem dan contact op door een mail te sturen via onderstaand emailformulier.